Woensdag 13 december speelde Heren 2 de laatste wedstrijd van de eerste seizoenshelft thuis tegen Vollido Heren 4. Op papier was het een zeer interessante wedstrijd. Het verschil op de ranglijst bedroeg vooraf slechts 4 punten in het voordeel van Vollido. Koen Danen, Richard Theunisse en Daan Bus waren helaas niet inzetbaar vanwege een blessure. Om het gemis van deze mannen op te vangen werd Rob Segers ingevlogen om als middenaanvaller zijn steentje bij te dragen. Daan Bus nam plaats achter de teltafel.
De bedoelingen van Vollido werden met het inspelen meteen duidelijk. Zoveel en zo hard mogelijk tegen de bal rammelen leek het motto voor deze avond te worden. Aan motivatie dus geen gebrek bij deze jonge ploeg. Mede hierdoor leek het op voorhand een lastige klus te worden om punten binnen te halen. Er zou in ieder geval flink geknokt moeten worden deze avond. Met Frank Frik als spelverdeler, Daan van Middelkoop en Sjors Vermunt als buitenaanvallers, Alwin van Aken op de diagonaal, Thierry Frik en Rob Segers als middenaanvallers en onze eigen pupil van de week Richard Danen als Liberospeler werd de wedstrijd aangevangen. De ervaren mannen van Heren 2 waren niet onder de indruk van het bravoure van Vollido.
Het begin van de eerste set was ijzersterk. Solide en gedreven, zoals de laatste wedstrijden ook het geval was, werd een voorsprong opgebouwd die tot halverwege de set puntje voor puntje verder werd uitgebouwd. Door goed verdedigend werk en het slimme aanvalsspel werd Vollido overklast. Dat hadden die jongens zeker niet verwacht. Sjors, Daan M., Thierry en Rob stegen met momenten boven zichzelf en het net uit om met rake klappen of slimme ballen heerlijk te scoren. Richard D. zorgde ervoor dat de vloer met tijden goed schoon bleef, waar ze bij ’t Veerhuis ook alleen maar blij om kunnen zijn. Naarmate het einde van de set in zicht kwam werd het spannender. Er slopen wat foutjes in het spel en bij Vollido kregen ze weer wat meer praatjes. Met het juiste doorzettingsvermogen lukte het de mannen toch om de set met de stand 25-22 winnend af te sluiten. Het eerste punt was binnen gehaald.
De 2e en 3e set was een heel ander verhaal. Stilaan werden steeds meer slordige fouten gemaakt en van het solide spel uit de eerste set was totaal geen sprake meer. Alsof er in no-time een complete metamorfose van het team had plaatsgevonden. Frank Frik kon de vele miskleunen van passes niet altijd meer corrigeren, waardoor het aanvalsspel er ook niet meer uit kwam. Ondanks de geweldige inbreng van invaller Rob liep het team continu achter de feiten aan. Beide sets gingen daardoor ook kansloos verloren. 13-25 en 11-25. Of mogen we zeggen dat Heren 2 op Hendrik-Ido-Ambachtelijke wijze werd ingepakt door Vollido? Die spelers lieten duidelijk merken dat zij nu de bovenliggende partij waren. Het bravoure was ook weer terug bij de jonge ploeg. Met nog een set te gaan wilden ze maar één ding. De vernedering van Heren 2 compleet maken, want zo voelde het op dat moment. Voor Heren 2 was er alles aan gelegen om er dan maar het beste van te maken.
Voor de 4e set vond een kleine omzetting plaats in het team. Sjors en Alwin wisselden van positie. Deze tactische ingeving werd door aanvoerder Thierry aangegeven als, “we moeten toch wat anders proberen”. Dat doet het altijd goed. Richard D. probeerde ondertussen om iedereen net zo scherp en gemotiveerd te krijgen als hij zelf was. Aan het begin van deze set was de boel weer meer in evenwicht. Het verdedigen ging stukken beter, waardoor ook Frank Frik de aanvallers beter kon bedienen. Dat kwam het aanvalsspel zeker ten goede. Mede hierdoor kon het team aardig aanhaken bij het spel van Vollido, dat niet echt kon uitlopen zoals in de voorgaande twee sets wel het geval was. Naarmate de set vorderde verdwenen de persoonlijke fouten en gingen de mannen weer wat slimmer en effectiever spelen. Vollido begon hier en daar wat steekjes te laten vallen en de onzekerheid sloop beetje bij beetje in hun spel. Hoewel het bij Heren 2 steeds beter ging bleven ze toch tegen een achterstand aankijken van een aantal punten. Bij een stand van 21-24 leek het dan toch echt gedaan met de ambities om de set binnen te halen.
Op de service van Rob kon de achterstand met veel kunst en vliegwerk alsnog omgebogen worden naar een 25-24 voorsprong. Het ongeloof droop er bij de spelers van Vollido vanaf. Het kan niet, het zal toch niet?… De eerstvolgende service van Rob ging helaas mis. Het werd een spannend slotoffensief, waar aan beide zijden hard werd geknokt voor elk punt. De ervaring en het solide spel van Heren 2, dat weer terug was, gaf uiteindelijk de doorslag. De spelers van Vollido maakten gewoonweg teveel fouten aan het einde van deze set. Met 28-26 werd de set tegen alle verwachtingen in alsnog binnengesleept. Zo stond ineens de 2-2 op het scorebord. De teams konden zich gaan opmaken voor een enerverende en beslissende 5e set.
Met een onoverwinnelijk gevoel stapten de mannen het veld in voor de 5e set in. Het pijnlijke verlies van de 2e en 3e set was allang vergeten. Mede doordat Vollido nog van de schrik aan het bekomen was en vol ongeloof in het veld stond werd al snel een 5-1 voorsprong genomen. Alles viel weer op zijn plek, zoals ook in de eerste set het geval was. Bij een stand van 8-5 werd er gewisseld van speelhelft. Dat gaf toch even een gespannen gevoel. De laatste keer dat Heren 2 een cruciale 5e set speelden gingen ze ook met een voorsprong (8-7) aan het beslissende deel beginnen, om uiteindelijk met 8-15 te verliezen. Maar niet vandaag. Het eerste punt na de minibreak werd nog verloren, maar daarna pakte het team het weer ouderwets goed op. Ze liepen zelfs uit naar een 10-6 voorsprong. Vollido deed nog wel iets terug, maar het geloof op de setwinst was bij dat team echt helemaal verdwenen. De punten werd mooi afgemaakt, zodat de set door Heren 2 met 15-10 over de eindstreep werd getrokken. Deze 3-2 (92-108) winst gaf enorm veel voldoening. Vooral de manier hoe het team als collectief een schijnbaar verloren wedstrijd om heeft gezet in een glorieuze winstpartij is lovenswaardig.
Het was een geweldig volleybalavondje!